Το Μωρό κι εγώ (Vol.I)

Ήρθε επιτέλους η ώρα να γνωρίσετε το Μωρό. Και δε θέλω σύγχυση κ παρεξηγήσεις. Το Μωρό δεν είναι το «μωρό μου». Ήταν το «μωρό μου». Λίγους μήνες πριν έγινε απλά το Μωρό. Ακούστε λοιπόν την ιστορία μας.

Ήταν Νοέμβριος του 2007 όταν μέσα από τη σελίδα του Hi5 ήρθα σε επαφή με έναν διαδικτυακό φίλο. Δεν τον γνώριζα, δε με γνώριζε. Ήταν απλά ένας «φίλος» από τους… 2000 νομίζω που είχα τότε. Δε μου έκανε κανένα ενδιαφέρον. Ούτε που είχα ασχοληθεί μαζί του αν κ είχαμε ανταλλάξει μσν και κινητά. Άλλωστε δε πίστευα ότι θα τον έβλεπα ποτέ από κοντά.

Μετά την πρώτη μας εκείνη κουβέντα τον Νοέμβριο εγώ εξαφανίστηκα από το internet κ από όλους τους φίλους μου κυριολεκτικά. Είχα χαθεί γι ακόμη μια φορά στα μονοπάτια των εσωτερικών μου αναζητήσεων κ το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε ήταν η επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Δε μπορούσε να με βρει κανείς. Το κινητό μου ήταν κλειστό πάνω από ένα μήνα. Οι φίλοι μου πίστεψαν πως είχα κάνει καμία βλακεία. Πολλοί από αυτούς δε με συγχώρησαν ποτέ γι αυτό. Ακόμη κ σήμερα...

Τον Μάιο άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα. Τα είχα βρει κάπως με τον εαυτό μου κ προσπαθούσα να καλύψω το χαμένο χρόνο. Τότε ήταν που αποφάσισα να κάνω fb. Καθώς δημιουργούσα το προφίλ μου, μου ζητήθηκε να αποσταλεί πρόσκληση σε όλες τις επαφές που είχα στο μσν. Μηχανικά, τυποποιημένα κ απερίσκεπτα πάτησα OK. Κ τι φαντάζεστε πως έγινε? Σε λίγες ώρες είχα μήνυμα από το Μωρό…

2 έκαναν μια ευχή...:

ianos είπε...

aaaax auto me tin eksafanisi to kano kai ego....troo brisimo meta apo filous alla exo idi strosei xaraktira apo tin apomonosi....

*gis είπε...

ki egw exw strwsei...kapws...alla den exw pia dipla mou poly agaphmena proswpa... snif

Δημοσίευση σχολίου